فروشگاه محصولات مجازی تک

مجله فوربس شب گذشته اعلام کرد که ثروت برنارد آرنو، مالک گروه کالاهای لوکس LVMH، از ماه مارس تاکنون علی رغم شیوع ویروس کرونا دو برابر شده و به 186.3 میلیارد دلار رسیده است. 

با این حجم دارایی آرنو هم اکنون ثروتمندترین فرد جهان است و توانسته جف بزوس، بنیانگذار شرکت آمازون و ایلان ماسک بنیانگذار شرکت تسلا را که هر دو آمریکایی هستند، را پشت سر بگذارد.

آرنو مالک برندهایی نظیر لویس ویتون، موئس، هنسی، فندی، کریستین ویور، گیونچی، است. هم اکنون دارایی جف بزوس که تا پیش از این ثروتمندترین فرد جهان بود، 186 میلیارد دلار برآورد می‌شود و ایلان ماسک هم 147.3 میلیارد دلار ثروت دارد. 

کارشناسان بر این باورند که دلیل رشد ثروت آرنو افزایش فروش برندهای زیر مجموعه‌اش در چین بوده است. 

در سه ماهه نخست سال 2021 درآمد گروه LVMH، نسبت به مدت مشابه سال 2020، 32 درصد رشد داشته است. ارزش سهام LVMH هم در معاملات شب گذشته 0.4 درصد رشد کرد و به ارزش کل بازار 320 میلیارد دلاری رسید. 

فوربس در گزارش خود آورده، به طور کلی در طول دوران کرونا دارایی ثروتمندترین جهان نه تنها کاهش نیافته، بلکه افزایش هم یافته است.

برنار پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۹۷۱ به عنوان یک مهندس عمران، به شرکت ساختمان‌سازی و املاک پدری پیوست و در سال ۱۹۷۶ پدرش را قانع کرد، که با بخش تولیدی شرکت به مبلغ ۴۰ میلیون فرانک، تسویه حساب کرده و تمرکز شرکت را، به معاملات املاک معطوف نماید.

شرکت جدید با تغییر نام به فعالیت در حوزه اداره اقامتگاه‌های مسافرتی، با امکانات خاص، وارد گردید. برنارد در سال ۱۹۷۹ جانشین پدرش در جایگاه ریاست شرکت شد.

برنار آرنو در سال ۱۹۸۱، پس از اینکه فرانسوا میتران، رئیس‌جمهور فرانسه شد، به ایالات متحده مهاجرت کرد و شرکت فرینل (شرکت پدری) را در آنجا تأسیس نمود و به این وسیله، موفق شد، ساختمان‌هایی مسکونی در پالم بیچ در ایالت فلوریدا را احداث نماید.

آرنو سه سال بعد، زمانی که سوسیالیست‌های فرانسه، به رویکرد اقتصادی محافظه کارانه‌تر تغییر رویه دادند، دوباره به فرانسه بازگشت و به عنوان مدیر ارشد اجرایی یک شرکت کالاهای لوکس (کالاهایی که با افزایش درآمد مصرف‌کنندگان، میزان مصرفشان افزایش می‌یابد) به نام «فیانسیر آگاش» مشغول به کار شد.

آرنو با کمک بخش بنگاه سرمایه‌گذاری بانک لازارد و استفاده از سوبسیدهای اعطایی از سوی دولت فرانسه، در ازای اینکه شرکت تعدیل نیرو نداشته باشد، «شرکت کریستین دیور» را خرید، که در بحران ورشکستگی به سر می‌برد.

در واقع دولت فرانسه به دنبال کسی می‌گشت، تا این امپراتوری نساجی را، که شرکت‌های بسیاری زیرمجموعه آن بودند (مثل دیور) بدست گیرد. خانواده آرنو تنها مبلغ ۱۵ میلیون دلار برای خرید این شرکت هزینه کرده و ۸۰ میلیون دلار باقی‌مانده را، بانک لازارد تأمین نمود. دلیل اصلی آرنو برای خرید این شرکت، به دست آوردن برند مشهور دیور بود، تا پایه‌ای باشد برای راه‌اندازی یک «سوپرمارکت کالاهای لوکس» که طبقه متوسط جامعه بتوانند، از آن خرید کنند. آرنو به سرعت دیور را گسترش داد تا برندهای جدیدی مثل خانه مد کریستین لاکروا و سلین (که کالاهای چرمی تولید می‌کردند) را نیز دربرگیرد.

کمی بعد آرنو مجبور شد تقریباً تمام سرمایه شرکت را به قیمت ۴۰۰ میلیون دلار فروخته و تنها برند باپرستیژ کریستین دیور و فروشگاه «لوبن‌مارشه» را نگه دارد. این فروش، او را قادر ساخت تا ۱٫۸ میلیارد دلار از سهام شرکت LVMH را، در سال ۱۹۸۹ خریداری کند، تا به این طریق کنترل ۲۴٪ درصد از این گروه را در اختیار گیرد.

با نگاهی گذرا می توان نتیجه گرفت که او از ویژه گی ها و  اهرمهای:

 مثل جسارت ، تمرکز بر املاک و استفاده از اهرم به خوبی بهره برده است.